මල්මාලතියේ අවාරේ පිපුණු
පමා වුනමුදු නුඹ
නොවෙයි සම මල්වල ට සෙසු
සුපුෂ්පිතයි ඒ තරම් නුඹ....
මල්වනේ හද අරණ
පසාරු කරගෙන හමන
කුළුදුල් සුවඳ ට නුඹේ
ජෙලස්, නියඟලා මලට....
දෙවැනිය රැජිනි ද රෝස
පැහැය ට නුඹේ සුසිනිඳු
පැහැරගෙන නෙත් මගේ
ඒ සුන්දර පැහැය....
රැඟුවත් වෛවර්ණ මල්
පාමින් කොතෙක් විජ්ජා
නැත මට විචිකිච්ඡා
නුඹමයි නෙළන්නේ මා....
නොසිතනු මැන චකිත
සරසනු පිණිස මා
ඇත්තේ අවසර හදින්
නුඹ ට පමණයි නිමල.....
පැමිණි ද බඹරුන් මෙතෙක්
ගෙනයන්ට නුඹේ රොන්
අවසර නෑ උන්ට
නොඉඳුල් මලකි නුඹ....
පරනොවන ලෙස හෙටත්
පිපෙන්න ට මතුභවෙත්
අවසරයි මේ පටන්
නුඹට මගේ හදකමල.....!
No comments:
Post a Comment